کنکور وچند راهنمايی در مورد نحوه مطالعه برای کنکور
يکی از مهمترين آزمون ها در کشور جمهوری اسلامی ايران کنکور سراسری می باشد.
کسی مستحق ورود به دانشگاه است که نسبت به ساير داوطلبان موازی خودش از اطلاعات بيشتری
برخوردار باشد نه اينکه در کلاسهای تقويتی و کنکور مطالبی حفظی ياد گرفته باشد(دوپينگ علمی) و به
نوعی سر تستها در سر جلسه کنکور کلاه گذاشته باشد؛ زيرا اگر چنين باشد به يقين در کلاس های درس
دانشگاه کم خواهد آورد و در صورت فارغ التحصيل شدن در يک رشته خاص مهارت آنچنانی در آن رشته
بدست نخواهد آورد. البته منظور و مقصود ما اين نيست که خدای ناکرده کلاسهای کنکور خوب نيست, بلکه
هدف ما اين است که دانش آموز در هر لحظه و هر کلاس فقط و فقط بايد به فکر يادگيری باشد زيرا فکر
کردن به رتبه و تست هنگام تشريح مطالب درسی باعث می شود که دانش آموز به خوبی تمرکز نکند و نيز
دچار يک استرس ناخواسته شود که خودش زايل کننده و دشمن يادگيری است. شخص آماده برای کنکور
يعنی کسی که يک سری اطلاعات عمومی کامل در همه دروس دبيرستانی و حتی دروس دوره راهنمايی دارد
به طوری که قبل از انجام کنکور, در خانه بتواند به سوالات مشابه سالهای قبل به راحتی پاسخ دهد. به
طور کلی داوطلبی در کنکور موفق است که از کلاس اول راهنمايی به بعد هميشه در کلاس درس به فکر
يادگيری بوده باشد نه نمره گرفتن. البته دسته دومی هم در کنکور موفق هستند که در کلاسهای کنکور
زيادی شرکت کرده اند. تفاوت واقعی اين دو دسته هنگام تحصيل در دانشگاه مشخص می شود. کلا اشخاصی
که بيشترين قسمت تفکر آنها مادی باشد تا معنوی, موفقيت چندانی در کنکور ندارند. منظور از تفکر مادی
در اين بحث, فکردن به نمره سر کلاس درس و منظور از تفکر معنوی فکر کردن به موضوع و مطلب
درسی و يادگيری آن است. کسی که اطلاعات علمی کم و ناچيزی از گذشته دارد در دو سال آخر منتهی به
کنکور خيلی بايد تلاش کند تا بتواند به دانشگاه راه يابد و هرگز نبايد از مطالعه خسته شود و يا احساس
خستگی کند.
دانش آموزی که در حال آماده کردن خود برای کنکور است بايد همه حواس خود را متوجه يادگيری کند و با
اينکه نهايت تلاش خود را می کند اصلا نگران موفقيت نباشد.
اميد به روزی که هر داوطلب بتواند در شته دلخواه خودش در دانشگاه پذيرفته شود.
+ نوشته شده در شنبه بیست و یکم آبان ۱۳۹۰ ساعت 21:12 توسط سيد جعفر حسنی
|